ดร.หญิง หลินว่าน ฟ้องแม่ผู้หาเลี้ยงชีพด้วยการเก็บของเก่าและเลี้ยงดูเธอมาจนโต ขึ้นศาลถึงสิบครั้งจนถูกประนามทั่วทั้งอินเทอร์เน็ต หลังจากแพ้คดี เธอกลับนิ่งเงียบ และพูดเพียงว่า"สิ่งที่เห็นกับตา อาจไม่ใช่ความจริงทั้งหมด" เมื่อการพิจารณาคดีเปิดเผยความจริง ทุกสิ่งก็พลิกผันอย่างไม่น่าเชื่อ

เด็กหญิงตาบอดวัยสิบขวบเสิ่นหยุนถัง คือร่างเกิดใหม่ของเวิ่นซินซือไท่ที่มีอายุร้อยปี เส้นลมปราณถูกผนึกสิบปี กลับมาล้างแค้นให้แม่ ตระกูลเสิ่นเคยทิ้งเธอกับแม่ไว้ในชนบทจนแม่ตาย ปัจจุบันเพื่อยึดติดกับตระกูลหลี่ จึงรับเธอกลับมาเพียงประดับภายนอก ในงานเลี้ยงวันเกิด เธอเปิดผ้าคลุมหน้า สายตากลับคืนมาพร้อมปรากฏการณ์แสงสีม่วง ถูกหลี่เสวียนชิงจำได้ว่าเธอเป็นบรรพจารย์ เธอยกกระบี่ฟากฟ้าขึ้นสาบานจะให้ตระกูลเสิ่นชดใช้เลือด

ผู้เชี่ยวชาญด้านเลิกรา เฉินเมิ่งถิง กลับได้รับออเดอร์จากสามีของเธอ กู้เยี่ยนหมิน ซึ่งแท้จริงแล้วเป็นกลยุทธ์ของหญิงมือที่สาม สวี่เหวินเหวิน ที่ต้องการบังคับให้เธอหย่า เมื่อเฉินเมิ่งถิงรู้ความจริง เธอก็เริ่มตอบโต้ ผ่านเรื่องราวสุดวุ่นวาย ทั้งการนอกใจของกู้เยี่ยนหมิน การโอนทรัพย์สิน บังคับให้หย่า และการลักพาตัวลูกสาว จนในที่สุด กู้เยี่ยนหมินต้องเข้าคุก และเฉินเมิ่งถิงก็ประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน

สามปีก่อน นางแบบดาวรุ่งอัจฉริยะ ถังหนิง ถูกวงการแบนอย่างเต็มรูปแบบเพราะเอาแต่ใจโชว์อัตตา แต่โชคดีที่แฟนหนุ่มไม่ทอดทิ้งเธอ และยังสัญญาจะจัดงานแต่งสุดหรูให้ เพื่อตอบแทนความรักของแฟน ถังหนิงทุ่มเททุกอย่าง ทั้งเงินเก็บส่วนตัว ช่วยแฟนหาการลงทุน ซื้อบ้าน จนถึงยอมเดินแฟชั่นโชว์แทนนางแบบตัวสำรองเพื่อช่วยแฟนประสบความสำเร็จ แต่ใครจะคิดว่า ก่อนวันจดทะเบียน เธอกลับพบแฟนแอบนอกใจเพื่อนสนิทของตัวเอง ถังหนิงจึงมองเห็นความจริงทั้งหมด และไปแต่งงานสายฟ้าแลบกับ มั่วถิง และเธอจึงตั้งใจเอาคืนทุกสิ่งที่ควรเป็นของเธอ

เฉินห้าวถูกภรรยาและเพื่อนหักหลัง ถูกใส่ร้ายจนต้องติดคุก แต่ลูกสาววัย 7 ขวบของเขาป่วยหนักและถูกทอดทิ้งจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด เพื่อลูกสาว เฉินห้าวจึงเริ่มวางแผนแหกคุก

ชาติก่อน โหลวซินเยว่ถูกเสิ่นฮวาเหนียนปลดให้เมียเป็นอนุ แล้วจบชีวิตด้วยมือของโหลวรั่วซีกับซี่ยจื้อเวย เมื่อฟื้นจากความตาย เธอได้หย่ากับเสิ่นฮวาเหนียนและเปิดโปงความชั่วของศัตรู เพื่อช่วยเสียจื่อเวยรักษาพิษกู่ เธอร่วมมือกับเขา ช่วยเขาชิงบัลลังก์ พลิกทัรัชทายาทและไท่ซุ่น ทวงหนี้เลือดกับศัตรูอย่างสาสม เปิดเส้นทางล้างแค้นที่พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ

บุตรแท้ของฮ่องเต้ เซียวเยี่ยนชิงหายตัวไปหลังจากคลอด เพื่อไม่ให้ฮองเฮาเสียใจเขาจึงนำเด็กสามัญชนมาเลี้ยงแทน เมื่อย้อนชาติกลับมาถึงคืนก่อนแต่งตั้งรัชทายาท เซียวเยี่ยนชิงรวบรวมหลักฐานอย่างเร่งด่วน ปลดตำแหน่งลูกเลี้ยง ตั้งบุตรแท้เป็นรัชทายาท ชดใช้ทุกอย่างที่เคยขาดเหลือให้บุตรแท้ในคราวเดียว

ทิชาที่เป็นสาวเมืองแต่งงานกับแพมที่เป็นชายชนบท เขาคิดว่าตัวเองได้แต่งงานกับคนที่รัก โดยไม่คิดว่าจะแต่งกับทั้งครอบครัวของเขา ยังสูญเสียลูกแฝดชายหญิงในครรภ์ไปด้วย เพื่อช่วยหลานที่ได้รับ""บาดแผลถูกแทง"" แพมกลับทำให้เวลาการรักษาของลูกตัวเองล่าช้าไป หลังทิชาตื่นตัว เขาได้แก้แค้นทั้งครอบครัวของแพมด้วยกฎหมายและความฉลาดของเขา สุดท้ายได้ให้ลูกสาวใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

เมื่อ ณิชา (นิด) อายุ 6 ขวบ ครอบครัวของเธอถูก เบญญา (วี) ทำลายจนพ่อแม่เสียชีวิต พี่ชายของเธอ อานนท์ (อาร์ม) กลายเป็นคนสติไม่สมประกอบ นิดจึงต้องฝึกฝนสารพัดทักษะเพื่อดูแลพี่ชาย เมื่อแข็งแกร่งพอ เธอจึงเริ่มต้นแผนแก้แค้น โดยปลอมตัวเป็น ญาดา (ยาหยี) นักกายภาพบำบัด เข้าไปเป็นผู้ช่วยของวี คอยปั่นหัววีกับสามี ภาคิน (มาร์ค) เพื่อรวบรวมหลักฐานเอาผิด และกระชากหน้ากากวีให้สาสมกับสิ่งที่ครอบครัวเธอเคยเจอ

หลังจากได้เกิดใหม่ เสินเจาเจาจึงค้นพบว่าความเจ็บปวดจากการตั้งครรภ์ถูกหลิวหว่านชิงถ่ายโอนด้วยพิษกู่ เมื่อตรวจสอบแล้วไม่พบหลักฐาน เธอจึงใช้ถุงหอมทดสอบจนพบยาทำหมัน และจับได้ว่านั่นคือตัวกลางของพิษกู่ เธอจึงย้อนใช้เล่ห์บงการชีวิตประจำวันของหลิวหว่านชิงจนอีกฝ่ายค่อยๆใจแตกสลาย ในวันคลอดลูก เสินเจาเจาเปิดโปงความจริง

หลินจื้ออินติดคุกแทนสามีชื่อจูเฉินโจวเป็นเวลา6ปี หลังจากพ้นโทษออกมา เธอกลับพบว่าฉู่เฉินโจวแต่งงานกับเพื่อนสนิทของเธอ เจียงหว่านหนิง และยังยึดกลุ่มบริษัทจูที่เธอเป็นผู้ก่อตั้งไปเป็นของตนเอง ในยามสิ้นหวัง เธอได้รับความช่วยเหลือจากหลู้เทียนเฉิน ทั้งสองร่วมมือกันเพื่อตอบโต้สามีเก่า สุดท้ายคนชั่วต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำ และหลินจื้ออินกับหลู้เทียนเฉินก็ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ร่วมกันอีกครั้ง

เว่ยหรานแต่งงานกับหวนฮุ่ยหนานมาสามปี ดูเหมือนเป็นคู่รักหวานชื่น แต่ความจริงหวนฮุ่ยหนานกลับเอาเงินของเว่ยหรานไปเลี้ยงชู้เซียวชานชาน แถมยังยกไร่องุ่นทำไว้มูลค่าเป็นพันล้านให้เธออีกด้วย จนวันหนึ่งเว่ยหรานบังเอิญจับได้ทุกอย่าง เลยพลิกเกมหักหน้าพวกเขาอย่างไม่ลังเล